Jeetje... We zijn dik vierenhalf jaar verder dat Bo is overleden. De tijd haalt mij soms echt in en ik begon me steeds schuldiger te voelen dat ik m'n eigen ontworpen Vriendenboekje van een Sterrenkindje, nog nooit had ingevuld laat staan afgemaakt. Maar eindelijk is het zo ver.. Het boekje ligt bij m'n ouders.. Klaar om op reis te gaan.
Schuldgevoel
Te druk? Te perfectionistisch? Ja .. Ik herken mijzelf in beide maar is dat geen excuus om geen tijd te maken voor iets wat je al heel lang wilt doen. Ik begon mezelf steeds schuldiger te voelen dat mijn eigen vriendenboekje nog steeds niet klaar was.
Toen ik de allereerste druk van het boekje heb ontvangen, ben ik destijds natuurlijk direct aan de slag gegaan. Tot ik iets verkeerd opschreef, ik maakte een foutje.. Balen! Er moest typex aan te pas komen.. Nou wat een ramp zul je denken. Zo voelde het voor mij wel..
Een half jaar later
Ik besloot een nieuw boekje te pakken en ging verder. Maar voor mijn gevoel ontbrak er nog iets en dus heb ik ook dit boekje dicht geklapt...
Samen met mensen om mij heen ben ik gaan bedenken wat voor aanpassingen ik moest doen. Ik liet wat dingen weghalen en voegde hier en daar wat toe. En zo ontstond de tweede druk van het Vriendenboekje van een Sterrenkindje en mocht ik deze ruim een half jaar later ontvangen.
Onderdeel van mijn rouwproces
Ik bleef mezelf zo schuldig voelen dat het nu tijd werd om daaraan te werken. De enige die daar wat aan kon doen was ikzelf. Ik heb voor mezelf een aantal avonden ingepland om niets anders te doen dan foto's uit te zoeken en Bo zijn verhaal op te schrijven. Heel bijzonder vond ik het om hieraan te 'werken'. Het voelde gek genoeg misschien toch een beetje als onderdeel van mijn eigen rouwproces. Ik kon me niet herinneren wanneer ik voor het laatst een traan heb gelaten. Maar zo nu en dan stonden de tranen mij in m'n ogen, van verdriet maar ook van trots! Het was echt ontzettend fijn om ermee bezig te zijn.
Ook nog na 4.5 jaar tijd?
Klinkt het gek als ik zeg dat ik wist dat ik iets bijzonders had ontworpen? Misschien wel en dan is het ook maar zo. Maar ik stond en sta nog steeds 100% achter mijn ontwerp. Dit boekje is zo ontzettend waardevol.
Had het nog zin om het na 4.5 jaar tijd in te vullen? Ja!! Juist!! Onze Bo wordt gelukkig niet vergeten, door ons niet maar ook niet door de mensen om ons heen. Juist daarom vond ik het zo waardevol zijn verhaal nog eens met elkaar te delen. Hoe hebben zij het ervaren? Hoe kijken zij terug op deze verdrietige tijd? Maar Het vriendenboekje van een Sterrenkindje kan juist ook van grote betekenis zijn als er niet veel meer door je omgeving wordt gesproken over je kindje.
Samen met m'n dochter heb ik foto's (en vooral sterretjes stickers) geplakt. 'Bo ziek' zei ze steeds.. En als ik haar vroeg waar Bo nu was, wist ze te vertellen dat hij in de wolken was. Ook voor haar heeft het vast iets gedaan en hoe bijzonder is het dat zij en ook Mick, hier later in kunnen lezen en er zelfs nog in kunnen schrijven als ze dat fijn vinden.
Ik was ook heel benieuwd hoe Rob het vond om het boekje in te vullen. Zijn ervaring lees je hieronder:
"Afgelopen weekend heb ik het vriendenboekje voor onze Bo zelf in mogen invullen. Het idee en de uitwerking door mijn vrouw vond ik al heel mooi en bijzonder, maar door het nu zelf ingevuld te hebben besef ik nu ook hoe waardevol het voor rouwende ouders kan zijn om dit verdriet te verwerken."
Ik vond het heel bijzonder hoe Rob het had ervaren, dat bevestigde mijn gevoel dat het boekje niet alleen van mij maar van ons allemaal is. Bovendien kan ik niet wachten om het boekje ingevuld terug te krijgen.
Misschien mooi om te weten is dat de derde druk van Het vriendenboekje van een Sterrenkindje onlangs besteld is! En ik kan jullie verklappen dat er een nieuwe versie gaat komen. Een boekje voor ouders die hun kind op latere leeftijd zijn verloren.. Hierover binnenkort meer want ik kan jouw hulp wellicht goed gebruiken.
Liefs Riëlle
Ik hoop oprecht dat je het boekje niet nodig bent maar als dit wel het geval is, dan weet ik zeker dat je met Het vriendenboekje van een sterrenkindje, straks iets waardevols in handen hebt.
Dit is geen standaard herinneringsboek, maar een heel waardevol invulboek. En hoe mooi is het dat het sterrenkindje op deze manier, toch nog even bij iedereen thuis mag komen?
Ik hoop dat jij mag ervaren, met hoeveel liefde het boek gemaakt is en dat ik op deze manier een klein lichtpuntje kan zijn voor diegenen die het zo goed kan gebruiken.
Bekijk hier de inhoud van het boekje.
Reactie plaatsen
Reacties